برترین و خاطره انگیزترین بازی های کنسول های ویدئویی (4)
به گزارش وبلاگ وردپرس، خبرنگاران: به چهارمین قسمت از سری مقاله های برترین و خاطره انگیزترین بازی های کنسول های ویدئویی خوش آمدید. بار دیگر قصد داریم تا به یکی از نسل های طلایی تکنولوژی بازی های ویدئویی نگاه ویژه ای داشته باشیم و به بررسی نوستالوژیک و کوتاه این بازی ها در نسل پنجم کنسول ها بپردازیم.
اگر در قسمت های گذشته ما را دنبال کرده باشید، به خاطر داشتید که برخی از بازی های معروف کنسول های ویدئویی برای ما ایرانی ها خاطرات خوبی را به همراه دارد. گفتیم که فعل بازی کردن در دنیای ما گیمر ها از آن دسته از فعالیت های کلیدی محسوب می شود و ارزش خاطراتی که یک گیمر در ذهن خود دارد، شیرین تر از چیزی است که دیگران تصور می کنند.
مهم نیست که متولد کدام نسل از بازی های ویدئویی هستید، در ایران و خیلی از نقاط دنیا نسل پنجم را با پلی استیشن افسانه ای می شناسند. در نسل پنجم کنسول های بازی شاهد تحولی عظیم در عرصه کنسول های سرگرمی خانگی بودیم. رواج بازی ها بر روی لوح های فشرده یا همان دیسک و سی دی، ظهور محیط های گرافیکی سه بعدی و پدیده 64 بیتی شدن کنسول ها از اتفاقات تاثیرگذار بر صنعت بازی های ویدئویی بود که همگی در نسب پنجم رخ داد. به جرات می توان گفت که نسل پنجم با قدرت نمایی شرکت سونی شروع شد و در همین نسل بود که هواداران بازی های ویدئویی با متولد شدن اولین Playstation شاهد یک امپراتوری عظیم در بازار های دنیای گیم بودند. بازی های خاطره انگیز نسل پنجم کنسول ها در ایران با نام سونی و پلی استیشن گره خورده است. ولی واقعا چرا؟ برای پاسخ به این سوال پیشنهاد می کنم که در ادامه با ما همراه باشید.
نسل پنجم
1993 - 2003 میلادی (1373 - 1382)
داستان ورود تکنولوژی ها به کشور های مختلف، قصه های مختلفی دارد. شاید بتوان اوج تکنولوژی بازی های ویدئویی در کشور ایران را در نسل پنجم مشاهده کرد. در روزگاری که هنوز برخی از گیمر ها درحال ور رفتن با آدابتور سگا و میکروی خود بودند یا اینکه سعی داشتند نیاز بازی کردن خود را با کامپیوتر های شخصی براورده کنند، ناگهان پدیده ای در شرق آسیا ظهور کرد که دنیای تمام بازی دوستان دنیا را دگرگون کرد. این برای اولین بار بود که نام SONY را به غیر از تلویزیون و دستگاه پخش VHS بر روی یک کنسول بازی می دیدیم. جالب است بدانید اولین محصول سونی یعنی Playstation اولین و شاید تنها کنسولی بود که دارای تبلیغات تلویزیونی در ایران بود! همین نکته کافیست تا به عمق سلطنت این کنسول افسانه ای در ایران آگاه شویم.
حتی کنسول 64 بیتی و قدرتمند شرکت نینتدو یعنی Nintendo 64 هم حریف غول سرگرمی سونی نشد و خداحافظی کنسول های بازی با کارتریج نیز به صورت غریبانه ای در بازار های گیم شکل گرفت. همراه با با تکنولوژی درایو CD، پلی استیشن تبدیل به کنسول بسیار پیروزی در صنعت گیم شده بود. به دنبال به کارگیری درایو CD، سونی دست به ساخت بازی های زیادی برای کنسول خود زد و در نهایت توانست با فروش 103 میلیون واحد (تا انتهای سال 2007) با اختلاف زیاد لقب پرفروش ترین کنسول نسل پنجم را به خود اختصاص دهد.
نسل پنجم و بازی های فوق العاده اش بدون در نظر دریافت نوع پلتفرم و کنسول های مختلف، در صنعت گیم و بازی های ویدئویی مانند یک سونامی عمل کرد. سونامی که باعث دگرگون شدن بازار شد و توانست استاندارد های گیم را ارتقا دهد. یکی از دلایلی که نسل و بازی هایش در خاطرات ما هک شده است، جهش چندپله ای تکنولوژی و روش های بازی سازی در این نسل بود. این نسل به قدری عالی عمل کرد که اکنون شاهد ساخت مجدد برخی از کنسول های آن در سال های اخیر هستیم. هیچ گاه نمی توان منکر قدرت پردازش کنسول های نسل پنجمی دیگر مانند سگاسترن و نینتندو 64 شد، چه بسا آن ها از لحاظ سخت افزاری بالاتر از پلی استیشن بودند. ولی در مجموع این کمپانی سونی بود که توانست با کنسول خود یعنی Playstation بازار گیم ایران را در نسل پنجم کنسول ها فتح کند.
فرقی نداره که متولد کدوم دهه هستید، هر گیمری از نسل پنجم و پلی استیشن خاطره خودش رو داره. از روزی که بچه های محل صحبت از دستگاهی میکردن که دسته های بازیش شبیه فرمان هواپیما بود یا اینکه به جای کارتریج و فیلم، بازی هاش به دیسک و سی دی معروف بود. دستگاهی که لازم نبود مثل سگا صبح تا عصر پاش بشینی و بازی رو تا آخرش تموم کنی. میگفتن این دستگاه وسیله ای داره به اسم مموری کارت که میشه بازی ها رو به اصطلاح سیو کرد. در یک کلام ما بودیم و یک دنیا جذابیت در کنسول های نسل پنجمی!
سلطنت پلی استیشن در کلوپ های بازی و گیم سنتر های ایران بیشتر از کنسول های دیگر حتی پلی استیشن 2 بود. سگامستر های قدیمی حالا جای خودشون رو به مدل های جمع و جور پلی استیشن شیری رنگ داده بودند و در دهه هفتاد به هر ویدئوکلوپی که سر میزدیم، دیوار های آنجا با پوستر های تیکن 3 و کراش باندی کوت پوشانده شده بود و حداقل یکی از تلویزیون ها در حال پخش تصویر فوتبال 98 معروف سونی بود که در ادامه مقاله بیشتر به آن خواهیم پرداخت.
این بار قصد داریم تا طعم تابستان داغ را با خاطره های داغ تر از خودش برای شما زنده کنیم. تابستان هایی که برای خیلی از بچه های قدیم با چاشنی بازی های ویدئویی شیرین تر شده بود. شما را نمی دونم، ولی من خیلی دلم هوس ظهر هایی را کرده که فارغ از درس و مدرسه جلوی تلویزیون ولوو می شدم و با صدای آرم سونی در انتظار یک جذابیت کامل از جنس بازی های ویدئویی بودم. عصر های بلند تابستان و همهمه بچه ها در کلوپ های پایین شهر و هزار خاطره نوستالوژیک دیگر! بهتر است بیشتر از این ادامه ندهم و شما را به ادامه مقاله دعوت کنم.
Crash Bandicoot - 1996
هنگامی که همگان نینتندو را با ماریو می شناختند و سونیک به عنوان نماد سگا معرفی می شد، کمپانی سونی و کنسول پلی استیشن به شدت وجود یک پرچم دار را حس می کردند. در واقع داستان شروع ساخت Crash Bandicoot از همین جا شروع شد. سری بازی های کرش در به حدی عالی عمل کردند که به جرات می توان از این بازی به عنوان یکی از پل های پیروزیت سونی در نسل پنجم یاد کرد. سری بازی های کرش باندیکوت در جزایر خیالی با نام وومپا جریان داشت؛ جایی که انسان ها در کنار موجودات جهش یافته زندگی می کنند.
سبک اصلی این بازی سکوبازی بود که البته در نسخه های فرعی بعدی در سبک های دیگر دنبال می شد. اولین بازی از مجموعه کراش به روبرو باندیکوت با خالق خودش یعنی دکتر نئو کورتکس و همچنین دستیارش دکتر نیتروس بریو می پرداخت و شما باید مانع از نابودی دنیا به دست آن ها می شدید. در نسخه دوم بازی بود که جمع آوری کریستال ها شروع شد و قابلیت های بیشتری به کرش اضافه شده بود.
نسخه سوم بازی تا به امروز از هر نظر یکی از بهترین بازی های کرش به حساب می آید، جایی که اوکا اوکا (Uka Uka) با دکتر کورتکس متحد شده بود و چالش های بیشتری را سد را شما قرار می دادند. جمع آوری الماس های مختلف و سیب های خوش طعم بازی یکی از المان های ثابت مجموعه کرش بود.
Metal Slug - 1996
اگر از هواداران بازی هایی مانند contra و یا Sunset Riders در نسل گذشته هستید، قطعا باید با خاطرات سری Metal Slug در نسل پنجم آشنا باشید. هنگامی ساختار بازی ها در نسل پنجم دچار تغییر و تحول عظیم شده بود، عنوان متال اسلاگ با گیم پلی دوبعدی و منحصربه فرد خود توانسته بود تا سنت های نسل گذشته بازی های ویدئویی را زنده نگه دارد. کنترل بازی بسیار ساده بود. شما فقط باید به به جهت خود ادامه دهید و شلیک کنید!
دقیقا راز ماندگاری بازی هایی مانند متال اسلاگ در همین فرمول ساده نهفته بود. شما محکوم بودید تنها به شلیک کردن و پرش کردن! از طرفی Metal Slug خوراک دونفره بازی کردن بود و همین ویژگی باعث شده بود که کلوپ ها جایگاه ویژه ای داشته باشد. Metal Slug پر بود از محیط هایی شلوغ که با انفجار های فانتزی و سیل عظیم دشمنان، تبدیل شده بود به یکی از بازی های تقریبا سخت دوران خودش. گذر از آن محیط های پرتنش و شلوغ و شکست دادن رئیس های آخر هر مرحله که به صورت یک تانک یا هلی کوپتر غول پیکر بودند، حس یک پیروزی عجیبی به گیمر های آن روز ها می داد.
Driver - 1999
پیش تر گفتیم که نسل پنجم و بازی های اون زمان از پیشگامان نوآوری در محتوای بازی و ساختار گیم پلی بودند. یکی از بازی هایی که در زمینه بسیار عالی عمل کرد و سکانس های تماشایی آن در خاطر خیلی از گیمر ها مانده است، سری بازی Driver بود که به عنوان یک بازی ریسینگ (Racing) و ماشین سواری به خوبی ظاهر شد. در بازی Driver برنده شدن هیچ ارتباطی به خط انتها نداشت و هدف تعقیب و گریز هایی بود که باید در زمان تعیین شده ای انجام می گرفت.
در ادامه پیروزیت های بازی درایور؛ در نسخه دوم، پیاده شدن راننده از ماشین و سرقت ماشین های دیگر به دنیا آزاد داخل بازی و ویراژ دادن با ماشین های آمریکایی در داخل شهر اضافه شده بود. یکی از نکات جالب سری Driver مربوط به داستان آن می شد؛ تقریبا همه فکر می کردند که در طول بازی کنترل یک فرد سارق و خلافکار را به عهده دارند، ولی خب برخلاف انتظار شما باید بگم که شخصیت اصلی داستان یک مامور مخفی پلیس بود که باید به باند تبه کاران شهر نفوذ می کرد. مرحله ابتدایی نسخه اول بازی در پارکینگ که در اصل باید مجوز حضور در بازی را می گرفتید، هیچ گاه از خاطر هواداران Driver فراموش نخواهد شد.
Resident Evil - 1996
بعید به نظر میرسه که این روز ها کسی رو بشه با فیلم ها یا بازی های زامبی محور ترسوند؛ ولی برای نسل ما سری بازی های کلاسیک Resident Evil مفهوم دیگری از ترس را به ارمغان آورده بود. به جرات می توان گفت که شروع سری رزیدنت اویل به همراه بازی هایی مانند سایلنت هیل و پارازیت ایو در نسل پنجم، شروع سبک ترس و بقای واقعی بودند. البته این موضوع در مورد سری رزیدنت اویل کمی جدی تر دنبال می شود.
زامبی های آدمخوار فقط یکی از المان هایی بود که باعث القای ترس و وحشت می شد؛ محیط های تاریک و زاویه دوربین به همراه موسیقی متن دلهره آور از دیگر ویژگی های این فرانچایز فوق العاده بود. کم بودن مهمات و آیتم های سلامتی در طوب بازی و همچنین محدود بودن سیو کردن، حس جدیدی از یک بازی ترسناک را به هواداران القا کرده بود.
عمارت مخوف اسپنسر به همراه عنکبوت های غول پیکر پشمالو و معما های چالشی در رزیدنت اویل 1، شهر ویران شده راکون سیتی که مملو بود از زامبی ها و آزمایشگاه های خطرناک در رزیدنت اویل 2 و در نهایت روبرو شدن با یکی از ماندگارترین رئیس های تاریخ بازی های ویدئویی یعنی جناب نمسیس (Nemesis) در رزیدنت اویل 3 تنها جزئی از خاطرات این عنوان محبوب است. هواداران سری کلاسیک Resident Evil قطعا با ترس از صحنه های ویژه باز شدن درب ها و بالا رفتن از پله ها، جمله معروف You Are Dead را به خاطر می آورند.
Tomb Raider - 1996
سال 1996 را باید سال به سلطنت رسیدن یکی از ملکه های بازی های ویدئویی یعنی لارا کرافت افسانه ای به تاریخ صنعت گیم دانست. بازی تحسین شده Tomb Raider در کنسول پلی استیشن و رایانه های شخصی عملکرد بسیار خوبی را از خود به جا گذاشت و زمینه ساز ساخت نسخه های بعدی و حتی درخشش در نسل های بعدی بازی های ویدئویی شد. مکانیزم بازی کمی با دیگر عنوان های اکشن دیگر فرق داشت و بیشتر به جست وجو برای پیدا کردن اشیا عتیقه باستانی و مدارک مختلف پرداخته می شد. فضای سه بعدی و سوم شخص و مبارزه با حیوانات وحشی و دشمنان مختلف از نقاط قوی این سری کلاسیک به حساب می آمد.
در تامب رایدر سلاح حرف اول و آخر را نمی زد و برای طی کردن مراحل نیاز به مهارت های زیادی مانند بالا رفتن از مکان های مختلف و پنهان کاری لازم بود. همیشه از سری Tomb Raider از سال 1996 تا به امروز به عنوان یک بازی معمایی یاد می شود و هرجایی که صحبت از معما های مصر باستان و گنجینه های پنهان آسیای شرق باشد، حتما نامی از لارا کرافت هم می درخشد. قطعا مبارزه با دایناسور های معروف سری کلاسیک تامب رایدر به عنوان یکی از رئیس های قدرتمند بازی هنوز در خاطر هواداران این بازی زیبا به جا مانده است.
Tekken - 1994
در اواسط دهه هفتاد بود که خیلی از دارندگان پلی استیشن، به داشتن سری بازی های Tekken در نسل پنجم و کنسول خودشان افتخار می کردند. هیچ گاه فراموش نمی کنم روز هایی رو که مادرم نصیحتم می کرد و می گفت: بس کن این بازی بزن بزن رو!. حتما به خاطر دارین که سبک Fighting در ایران جای خودش رو به اصطلاح بزن بزن داده بود. در کنار عناوینی همچون Mortal Kombat و Street Fighter، سری بازی های تیکن جای خودش را به خوبی در میان گیمر ها پیدا کرده بود.
بعید بود که به کلوپ های بازی سر بزنید و آثاری از Tekken در آنجا نباشد. نسخه اول این مجموعه به عالت فراگیر نبودن پلی استیشن در ایران آنچنان شناخته شده نبود. از نسخه دوم بود که کم کم بچه های محل با ضربه های هولناک پال فینیکس آشنا شده بودند و بین همه بازی باز ها صحبت از نینا ویلیامز و رئیس سرسخت بازی یعنی هیهاچی میشیما بود. نسخه سوم این بازی رو شاید بشه بهترین تیکن در دروان پلی استیشن نامید. گیم پلی روان و پرداختن به جزئیات شخصیت ها، از نقاط قوت این مجموعه به حساب می آمد.
نکته ای که بیشتر هواداران تیکن در آن زمان از آن غافل بودند، خط داستانی بازی بود که برخلاف تصور بسیار خوب کار شده بود. خیلی از شما از حقایق خاندان میشیما و داستان تورنمت های تیکن بی خبر بودید، اما ویدئو هایی که در انتها پیروزی در تورنمت و شکست رئیس آخر بازی نمایش داده می شد، لحظاتی بود که به قول خودمان داستان اون شخصیت رو فاش می کرد! کشته شدن جین کازاما به دست پدربزرگ اش یکی از همین سکانس های ماندگار بازی Tekken3 بود.
Medal Of Honor - 1999
چه کسی است که بتواند خاطرات شیرین Medal Of Honor را در نسل پنجم انکار کند؟ اعتراف می کنم اطلاعاتی که در سری بازی های مدال افتخار از جنگ دنیای دوم بدست آوردم، بیشتر از مطالبی بود که در کتاب های درسی به آن پرداخته شده بود! همه چیز در Medal Of Honor فراهم بود تا تجربه یک بازی درجه بالای خوب را رقم بزند. اوج صحنه سازی رویداد های جنگ، موسیقی های حماسی و مرور پیروزی های متفقین و تسلیحات نظامی نازی ها از جمله مواردی بود که بازی مدال افتخار رو به اوج رسانده بود.
طراحی واقع گرانه سلاح ها و سرباز های هر منطقه و دشمنان در طول بازی کاملا بی نقص اجرا شده بود. اگر یک بار Medal Of Honor را تجربه کرده باشید حتما شیوه عوض کردن سلاح و عکس العمل جالب سرباز ها به نارنجک ها بسیار دیدنی بود. پرداختن به موضوع جنگ دنیای دوم و اتفاقات مهم آن، یکی از اهرم های پیروزیت سری مدال افتخار بود. تمام این پیروزیت ها در نسخه دوم بازی تکرار شد و اینبار شما در نقش یکی از زنان مقاوم فرانسوی وارد عمل می شدید.
همچنین بخش دو نفره بازی نیز با قابلیت تقسیم صفحه توانسته بود تجربه بازی بین دو گیمر را رقم بزند. درو کردن دشمنان پرتعداد با تیربار های مرگبار، از لحظات فراموش نشدنی بازی مدال افتخار بود.
Twisted Metal - 1995
وقتی برای اولین بار Twisted Metal رو بازی کردم، دلم میخواست ماشین بابام موشک و مسلسل داشت تا بتونم ذوق از تجربه واقعی ماشین جنگی رو حس کنم! هنوز نمیدونم چرا بچه ها اینقدر برای داشتن بازی به اصطلاح ماشین جنگی ذوق داشتند. قرار نیست که فقط برای برنده شدن در یک رقابت Racing از خط انتها عبور کرد؛ گاهی هم میشه با له کردن و منفجر کردن ماشین های دیگه پیروز بشید.
قطعا شما هم اگر سری Twisted Metal را تجربه کرده باشید، متوجه حرف های من خواهید شد! اگر یک نگاه به کاور بازی بیاندازید، به محیط دیوانه وار بازی پی خواهید برد. یک میدان مبارزه و شما و چندین ماشین جنگ افزار دیگر که هر کدام با کلاس مخصوص خودشان آماده پذیرایی از شما بودند. از لودر و تانک گرفته تا لیموزین و ماشین بستنی فروشی! حتی در چهره رانندگان هم می شد دیوانگی را حدس زد. مناطق مبارزه در تمام نقاط دنیا در نظر گرفته شده بود و در حقیقت دنیا زیر چرخ های این ماشین های جنگی نابود می شد.
سری بازی Twisted Metal یکی از بازی هایی بود که حتما باید برای تجربه کردنش یک پلی استیشن ناقابل داشت. سونی توانسته بود این بازی رو یکی از پرچم دار های بی رقیب خود قرار دهد. این بازی در چهارنسخه عرضه شد که همه نسخه های آن نمره های خوبی را از منتقدان دریافت کردند. آیا شما هم ماشین معروف Axel با آن دو چرخ بزرگ را به خاطر دارید؟
Syphon Filter - 1999
از پرچم داران خاطره انگیز نسل پنجم و پلی استیشن می توان به سری Syphon Filter اشاره کرد. شاید بتوان سری کلاسیک این بازی را یکی از عناوین فوق العاده سبک مخفی کاری در کنار متالگیر سالید معرفی کرد. دوربین سوم شخص بازی و سلاح های پرتعداد بازی به همراه اکشن های بی نظیر مانند حرکات مخفیانه، توانسته بود یک بازی کاملا جدید با خط داستانی عالی ارائه دهد. هسته اصلی بازی Syphon Filter ار عنصر داستان تشکیل می داد.
داستان یک سلاح میکروبی مخرب که قرار بود در سرتاسر دنیا پراکنده شود و شما در نقش گیب لوگان به همراه لیان سینگ و سایر همکارانتان به مقابله با این تهاجم دنیای بپردازید. لوکیشن های و ماموریت های بازی دارای خلاقیت زیادی بود. از مناطق مخروبه افغانستان گرفته تا سرمای مسکو در روسیه و حتی محوطه کاخ سفید آمریکا از لوکیشن های معروف بازی Syphon Filter بود. فرایند مخفی کاری در بیشتر ماموریت های بازی دیده می شد.
حمله مخفیانه از پشت به دشمنان، خنثی کردن بمب ها و از کار انداختن سیستم امنیتی در حالی که در همه این ماموریت ها باید در زمان کوتاه شکل می گرفت. همچنین در نسخه دوم و سوم این بازی شاهد بخش دونفره نیز بودیم که مبارزه اصلی میان شما و دوستان تان شکل می گرفت.
Crash Team Racing - 1999
راستش قصد نداشتم که از یک فرانچایز دو بار در مقاله نام ببرم، ولی خب به نظرم Crash Team Racing یا همان کراش ماشینی مشهور، آنقدر در ایران محبوب بود که نمی توان این بازی فوق العاده را در این لیست قرار نداد. بازی کرش تیم ریسینگ عنوانی بود با شباهت های بسیار به بازی سوپر ماریوکارت (Super Mario Kart)، یک بازی ماشینی که بر روی کنسول نینتندو 64 بسیار عالی عمل کرد و شرکت سونی نیز قصد داشت تا عنوانی را با استاندارد های این بازی خلق کند.
در واقع Crash Team Racing یک بازی کارتینگی بود که شما می توانستند از بین شخصیت های این مجموعه، یکی را انتخاب و در مسابقه شرکت کنید. حمله کردن به سایر رقبا شانس اصلی پیروزی در این بازی بود. این نسخه از بازی کراش تا حد زیادی حس رقابت رو میان مخاطبان آن دوره ایجاد کرده بود. از رقابت بر سر قرض دریافت این بازی از دوست ها و هم کلاسی ها گرفته تا رقابت بر سر اینکه چه کسی مسابقات را در زمان کمتری به انتها می رساند. اگر فقط یک بار هم حالت چندنفره بازی کرش تیم ریسینگ را تجربه کرده باشید، لذت رقابت یک بازی مسابقه ای را از خاطر نخواهید برد.
Metal Gear Solid - 1998
در ابتدای مقاله به این موضوع اشاره کردیم که کنسول پلی استیشن یکی از بهترین پلتفرم های زمان خودش برای ساخت محیط های سه بعدی در بازی ها آن دوران بود. معمولا این فرانچایز محبوب را در سرتاسر دنیا به عنوان پدر سبک مخفی کاری در میان بازی های ویدئویی می شناسند. یکی از پیروز ترین بازی هایی که توانست از این ویژگی به خوبی استفاده کند و به محبوبیت بالایی دست پیدا کند، بازی Metal Gear Solid بود که برای رایانه های شخصی و پلی استیشن عرضه شد.
حال و هوای متال گیر سالید با همه بازی های هم نسل خودش فرق داشت؛ شیوه مخفی کاری و هوش مصنوعی فوق العاده استفاده شده در بازی حیرت انگیز بود. وجود صحنه های سینمایی چشم نواز و گیم پلی جدید و نوآورانه باعث شده بود تا خیلی از هواداران این بازی در آن زمان بدون هیچ توجهی به داستان غنی و تحسین شده آن، از فرایند بازی و حتی تجربه دوباره آن لذت ببرند.
داستان درخواست 1 بیلیون دلار پول نقد توسط سالید اسنیک و بقایای جسد بیگ باس فقید! اگر از هواداران قدیمی این بازی هستید و هنوز بازی های مخفی کاری را دنبال می کنید، قطعا باید با المان های استفاده شده Metal Gear Solid در بازی های ژانر مخفی کاری امروزی روبرو شده باشید.
Harvest Moon - 1998
فصل برداشت محصول، مزرعه دار زبل و کشاورز کوچک! اگر با خواندن این نام ها خاطرات کودکی و نوجوانی شما زنده شد، خوشحال باشید که شما پیروز به تجربه کردن یکی از بهترین عناوین شبیه سازی نسل پنجم شده اید. بزرگی دنیای Harvest Moon به قدری بود که کمتر پیش می آمد با تجربه این بازی برای مدت زمان طولانی به سراغ بازی دیگر بروید. داستان شخصیت اصلی بازی های هاروست مون به صورت های مختلفی روایت می شد، اما کشاورزی، دامداری، کار در معدن، مراقبت از حیوانات پرداخته و در آخر ازدواج و صاحب فرزند شدن از پای ثابت اهداف این بازی بود.
هدف اصلی در بسیاری از عنوان های این سری، نجات روستا، نجات مزرعه پدربزرگ از متروک شدن یا پیشرفت مزرعه و دستیابی به اهداف پدر شخصیت اصلی بود. Harvest Moon یک بازی معمولی سرگرم کننده معمولی نبود، یک اثر هنری فوق العاده با استاندارد های کاملا ژاپنی و پر از فرهنگ آسیای شرقی. این عنوان زیبا یکی از بازی هایی بود که خانواده ها برای بلند کردن بچه هاشون از پای بازی کمتر مقاومت می کردن؛ نه خبری از کشت و کشتار بود و نه صدا ها و موسیقی های خشن! پرورش یک مزرعه فانتزی و ترس از ورشکست شدن مجازی؛ به نوع خودش برای پدر و مادر های گیمر ها هم جالب بود.
International Superstar Soccer 98 - 1998
طبق روال گذاشته در مقاله های برترین و خاطره انگیزترین بازی های کنسول های ویدئویی، اینبار هم قصد داریم تا حسن ختام این قسمت از مقاله را با یکی از خاطره انگیزترین و به یادماندنی ترین بازی ها در نسل پنجم به انتها برسانیم. یکی از فرانچایز های بازی فوتبال در ایران، یعنی International Superstar Soccer. فوتبال 98 یا فوتبال ژاپنی، فرقی ندارد به چه اسمی صدایش کنی؛ وقتی حرف از فوتبال و پلی استیشن می شود ناگهان همه خاطره موسیقی متن منوی اصلی بازی را به یاد می آورند.
در سالی که رقابت های جام دنیای 98 با قهرمانی فرانسه به انتها رسید، شرکت کونامی دست به ساخت عنوانی زد که تا همین سال جاری تبدیل به یکی از بهترین بازی های ورزشی در دنیا شد. در واقع این بازی را باید به عنوان اجداد بازی PES معرفی کرد. ISS با مکانیزم ها و یک گیم پلی متفاوت نسبت به رقیب اش یعنی FIFA کار خود را شروع کرد. هنوز نمیدانم چه سری در این بازی نهفته بود که آنقدر میان ایرانی ها محبوبیت داشت. همچنین در منطقه ژاپن این بازی با نام Winning Eleven منتشر شد و برخی ISS را با این نام می شناسند.
بخش مستر لیگ به یکی از شناخته شده ترین و اصلی ترین ویژگی های این سری تبدیل شده بود. در بخش مستر لیگ، شما کنترل تیمی از بازیکنان ضعیف ار به دست می گرفتید و باید بازی های خوب و خرید بازیکنان مطرح، تیم خود را به پیروزیت و رساندن به دسته های بالاتر می رساندید. دوران فوتبال ژاپنی در کلوپ های بازی هیچ گاه فراموش نخواهد شد. حتی زمانی که پای پلی استیشن 2 و رایانه های شبکه ای به کلوپ های بازی باز شده بود، گیمر هایی بودند که در یک گوشه از کلوپ و پشت یک تلویزیون 14 اینچ سرگرم فوتبال 98 بودند.
اگر از هواداران قدیمی ISS هستید قطعا باید تیم نیجریه با بازیکنای اسپید 9 (Speed9) یا دفاع مستحکم ایتالیا با مالدینی و کاستاکورتا و چهره های ضایع بازیکنان تیم ملی ایران را به خاطر داشته باشید.
یکی دیگر از قسمت های برترین و خاطره انگیزترین بازی های کنسول های ویدئویی به انتها رسید و با مرور خاطرات دوران کودکی تان در خدمت شما بودیم. مانند قسمت های قبل، نام های زیادی بودند که با عنوان کردن آن ها شاید خاطراتی زیاد دیگری برای شما زنده می شد. عناوینی مانند PepsiMan یا گرن توریسمو (Gran Turismo) که خاطرات زیادی را با خود به همراه دارند. خوشحال می شویم که شما هم نظرات و خاطرات خود در نسل پنجم را با ما در میان بگذارید.
منبع: برترین ها